زیباترین و جالبترین اثر تاریخی بجای مانده از دوران صفوی در منطقه غرب و شمال غرب ایران مسجد جامع مهاباد (مسجدسرخ) یا مدرسه شاه سلیمان میباشد كه اكنون در قلب شهر قرار گرفته است و خطبه های نماز جمعه شهر در آن برگزار می شود . این مسجد در زمان شاه سلیمان صفوی و فرمانروایی تنها سلطان و حكمران نیكوكار منطقه كردستان یعنی بداق سلطان به عنوان مكان تعلیم علوم دینی آن زمان در شهر مهاباد كه قدیمی ترین و متمركزترین شهر منطقه بوده ساخته شده است. (بداق سلطان از نوادگان صارم بیگ و فرزند شیرخان می باشد) زمان ساخت این مسجد زیبا به سال 1809 هجری قمری بر می گردد . مساحت كلی مسجد با حجره های رو به حیاط و یك سردر ورودی و یك حوضخانه در ضلع جنوبی 1259 مترمربع است . شبستان زیبای آن كه مقدمه ای بر شبستان مسجد وكیل شیراز است دارای ده ستون سنگی نخودی رنگ است كه ارتفاع هر یك از آنها 60/2 سانتی متر است و بصورت یك پارچه و دو پارچه قرار دارد و سقف سرستونها مربع و طول هر ضلع هفتاد سانتی متر است و غیر از پایه های مسجد و این ستونها و كف حجره های بیرونی كه از نوع سنگهای ذكر شده )نخودی رنگ( پی ریزی شده اند و بقیه بنا كلاً از آجر قرمز چهارگوش و ملات و گچ و شن و غیره است . پشت بام اصلی مسجد را هیجده گنبد آجری نیم كره ای پوشانده كه سابقاً با ناودان های سنگی آبریز آن میسر شده بود . محراب آن در بخش شمالی قرار دارد و طبقه دوم آن كه بخشی جزئی را شامل می شود ویژه نمازگزاران زن است كه با بخش اصلی تفاوت كلی دارد . صحن حیاط مشتمل بر حجره های متعدد است كه قرینه ورودی آن را حوضخانه ای زیبا تشكیل می داد، اما متاسفانه بر اثر سهل انگاری گنبد و طاق این حوضخانه به كلی از بین رفته بود كه در چند سال اخیر مجدداً به همان فرم و شكل اولیه بازسازی شده است. این مسجد در داخل شهر در خیابان امام شافعی بین خیابانهای حافظ و طالقانی واقع شده است و در اطراف آن مغازه ها و بازارهای قدیمی وجود دارد و امكان دسترسی برای اقامه نماز و یا بازدید برای همگان فراهم است.